Çinli bilim adamları, ağır kanayan kalp yaralanmalarını bile birkaç saniye içinde kapatabilen yeni bir yara yapıştırıcısı geliştirdiler. Domuzlarla yapılan hayvan deneylerinde kullanımı zaten başarılı olmuştur.

Hangzhou (Çin). Doktorlar şu anda esas olarak iç organlardaki yaraları tedavi etmek için geleneksel iplikler, teller ve zımbalar kullanıyorlar, örneğin akciğerlerde ve kalpte kullanımı çok sorunlu çünkü bu organlar sürekli hareket ediyor. Çoğu durumda, organların kasılması, yara kapanmalarının nihai iyileşmeden önce kendilerini serbest bırakmasını sağlar. Bu nedenle bilim insanları bu yaraları daha iyi tedavi edebilmek için uzun süredir yeni materyaller arıyorlar.

Çin Zhejiang Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden araştırmacılar, domuzlarla ilk hayvan deneylerinde başarıyla test edilmiş olan bir yapıştırıcıyı Nature Communications dergisinde sundular. Bir yara yapıştırıcısı geliştirmedeki en büyük zorluk, malzemenin nemli ortama rağmen hızlı bir şekilde sertleşmesi ve uzun süre yapışması gerektiğidir.

Polimer bazlı hidrojeller kullanılamaz

Geçmişte, ıslak doku yüzeylerine iyi yapışan ancak çok yavaş kürleşen ve hareketlere uyum sağlayacak kadar esnek olmayan polimer bazlı hidrojellerle deneyler yapılmıştır. Ayrıca bazıları insanlar için de zehirlidir.

Bu nedenle Yi Hong’un etrafındaki ekip, yara yapıştırıcılarını geliştirirken insan vücudunda zaten bulunan bir doku türü olan hücre dışı matrisi model aldı. Hücre dışı matris, hücreler arası bir kütle olarak bağ dokusunda büyük miktarlarda bulunur. Doku su , kollajen, hyaluronik asit gibi glikozaminoglikanlardan oluşur ve aynı zamanda yüksek esnekliği ve yüksek stabilitesi ile karakterize edilir.

Yapay yara yapıştırıcısını üretmek için bilim adamları yapıyı yeniden ürettiler. Bu amaçla bütanamid ile birleştirilmiş hyaluronik asit (HA-NB) ve jelatin (GelMA) kullanıldı. Bu şekilde, araştırmacılara göre “insan bağ dokusundaki kollajenler ve glikozaminoglikanlarla aynı GelMA/HA-NB oranına sahip” bir yapıştırıcı üretilebilir.

UV radyasyonu ile kürleme

Yeni hidrojel UV radyasyonuna tepki verir ve böylece ışığın etkisi altında yaklaşık 20 saniye içinde sertleşebilir. Yapıştırıcının molekülleri , tedavi edilen organın dokusuna bağlanır. Domuzlarla yapılan hayvan deneyleri, bu şekilde üretilen yara kapanmasının o kadar yüksek derecede elastik ve dayanıklı olduğunu, kasılmaların bile zarar görmeden atlatılabileceğini gösterdi. Bilim adamları, 290 milimetre cıvaya (mmHG) kadar, yani insanların kan basıncını önemli ölçüde aşan bir kan basıncı ile deneyler yaptılar.

Testler, domuzlarda ağır kanayan kalp yaralanmalarının bile herhangi bir ek alete ihtiyaç duymadan tek başına yapıştırıcı ile kapatılabileceğini gösterdi. Daha sonra kontrol edildiğinde bile, ameliyattan sonra yaralar hala tamamen kapanmıştı. Bilim adamları, “sonuçlar, kontrol edilebilir polimerizasyon özelliklerine sahip sentetik jelin kalp yaralarından kanamayı hızlı ve kalıcı olarak durdurabildiğini gösteriyor” sonucuna varıyorlar.

Artık daha ileri çalışmalar, yapıştırıcının en fazla ne kadar sürdüğünü göstermelidir. Ek olarak, insan hastalarla klinik çalışmalar yapılmadan önce olası yan etkiler araştırılmalıdır.