Doğrudan damara yerleştirilen bir polimer filtre, kemoterapiden kaynaklanan ilaç kalıntılarının kan dolaşımına dağılmasını önler ve böylece yan etkileri önemli ölçüde azaltır.

Berkeley (ABD). Radyasyon tedavisi ve cerrahi tümörün çıkarılmasına ek olarak, kanser öncelikle ilaç kemoterapisi ile tedavi edilir. Hasta, tümörü öldürmesi beklenen güçlü bir sitotoksin içeren bir ilaç alır. Ancak günümüzde saç dökülmesi , mide bulantısı ve kusma gibi ciddi yan etkiler, uygulanan zehir kan dolaşımı yoluyla dağıldığı ve bu nedenle sağlıklı hücrelere de saldırdığı için kemoterapide sıklıkla görülür.

İlacın bir kateter kullanılarak etkilenen organa hedefli olarak uygulanması bu yan etkileri azaltır, ancak sitotoksinin yaklaşık yarısı hala hastanın vücuduna dağılır.

Filtre ilacın dağılmasını engeller

Berkeley’deki California Üniversitesi’ndeki bilim adamları bu nedenle kemoterapinin yan etkilerini azaltmanın bir yolunu arıyorlar. American Chemical Society dergisinde yayınlanan makaleye göre, bu amaçla, kemoterapinin fazla aktif bileşenlerini tedavi edilen organdan ayrıldığında kandan uzaklaştıran ve böylece hastanın kan dolaşımına dağılmasını engelleyen bir filtre geliştirildi.

Filtre minimal invaziv cerrahi ile damara yerleştirilir

Sözde emici, polimer kaplaması , karaciğer karsinomunu tedavi etmek için kemoterapide kullanılan daunorubisinin bir hidroksi türevi olan doksorubisini bağlayabilen sünger benzeri bir yapıya sahip bir filtredir. Filtre, minimal invaziv bir operasyonla kanı tedavi edilen organdan uzaklaştıran damara doğrudan yerleştirilir.

Araştırmanın ortak yazarı Nitash Balsara’ya göre, “Cerrah silindiri bir tel kullanarak sokar ve stent gibi yerleştirir.” Kemoterapi tedavisi süresince damarda kalır ve tamamlandığında çıkarılır. Filtrenin yapısı kan bileşenlerinin sorunsuz geçişini sağlarken, ilaç kalıntıları filtredeki polimer kaplama ile bağlanır. Bilim adamlarına göre bu, “kanın filtreden geçmeden akmasını önlemek için silindirin bireysel olarak ayarlanmasını” gerektiriyor.

Bekleyen klinik çalışmalar

Şimdiye kadar, polimer filtre yalnızca absorbe edicinin hepatik damarlarına sokulduğu domuzlar üzerinde test edildi. Sonuçlar, uygulanan doksorubisinin ortalama yüzde 64’ünün bağlanabileceğini göstermektedir. Hayvanlarda yan etkilere rastlanmadı. Balsara’ya göre, “Bu, geliştirmenin kandaki ilaçları başarıyla bağlayabildiğinin ilk kanıtı.”

Bilim adamları şu anda, filtrenin ilk kez insan denekler üzerinde test edileceği bir klinik çalışma planlıyorlar. Bu çalışma başarılı olursa, filtre yakında birçok kanser hastası için kemoterapiyi daha tolere edilebilir hale getirebilir. Araştırmacılar ayrıca, şu anda test edilen emici özellikle doksorubisin için tasarlanmış olsa bile, yöntemin prensipte diğer kanser ilaçları için de kullanılabileceğini açıklıyor.