Bilim adamları, çocuklarda ve ergenlerde depresyon geliştirme risk faktörünü gösteren bir genetik profil keşfettiler. Gelecekte, bir genetik test erken teşhise yardımcı olabilir ve böylece hastalığın seyrini hafifletebilir.

Münih, Almanya). Münih’teki Max Planck Psikiyatri Enstitüsü’nden bilim adamları, Münih’teki Ludwig Maximilian Üniversitesi Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi, Psikosomatik Tıp ve Psikoterapi Klinik ve Polikliniği’nden bilim adamlarıyla birlikte, depresyon riskinin olduğunu gösteren bir çalışma yürüttüler. çocuklar ve ergenler yatkınlıklarına göre tahmin edilebilir. Dünya Sağlık Örgütü (WHO), depresyonu en ciddi akıl hastalıklarından biri olarak sınıflandırır. Şu anda dünya çapında yaklaşık 300 milyon insan etkileniyor. Hastalık genellikle çocukluk veya ergenlik döneminde başlar.

Günlük yaşamdaki ciddi bozulmalara ek olarak, depresyon sıklıkla intihara bile yol açar. Çoğu durumda, erken tedavi hastalığın seyrini önemli ölçüde yavaşlatabilir ve depresyondaki kişilerin normal bir hayata başlamasını sağlayabilir. Özellikle Almanya’da , depresyon genellikle çok geç olana kadar tanınmaz. Tahminler, tedaviye ihtiyaç duyan çocuk ve ergenlerin yüzde 50’sinde depresyonun genellikle bu şekilde teşhis edilmediğini ve bu nedenle uygun tedavinin başlatılmadığını veya çok geç başlatıldığını varsaymaktadır.

Genetik test, hastalık riskini güvenilir bir şekilde tespit edebilir

Etkilenen çocukları ve gençleri gelecekte depresyondan korumak için önleyici tedbirler almak amacıyla uluslararası ekip, yaklaşan depresyonun erken tespit edilmesini sağlayacak risk faktörlerini araştırdı. Artan depresyon riskine işaret eden genetik bir profili ortaya çıkaran çalışmanın sonuçları American Journal of Psychiatry’de yayınlandı.

Depresyondan muzdarip 460.000 yetişkinle yapılan genom çapında çalışmalar, son yıllarda açıkça fark edilebilir bir genetik risk profili olduğunu göstermiştir. Şu anda yürütülen çalışmada bilim adamları, risk profilinin ergenlerde depresyon ve depresif semptomların erken bir göstergesi olarak da hizmet edebileceğini göstermek için bir klinikten üç çocuk ve ergen örneği ve iki epidemiyolojik örnek kullandılar.

Klinik direktörü Gerd Schulte-Körne, “Bu çalışmayla, çocuklarda ve ergenlerde depresyonun karmaşık genetik nedenlerini anlama yolunda önemli bir adım attık” diye açıklıyor. Ancak skor, hastalığın kendisini değil, yalnızca artan riski açıklıyor. Halihazırda depresyondan muzdarip olan çocuklarda hastalığın ciddiyeti ile depresyonun ortaya çıkma yaşı ve genetik risk profili arasında bir bağlantı olduğunu bulmuşlardır.

Araştırmayı yürüten Elisabeth Binder şöyle açıklıyor: “Ergenlerde depresyonun erken teşhisini iyileştirmek için yapılacak çok şey var. Bununla birlikte, hangi çocukların depresyon geliştirme olasılığının daha yüksek olduğunu bilirsek, etkili önleme stratejileri kullanma ve depresyonun muazzam yükünü azaltma fırsatımız olur.”