İnsanların doğada günlük stresten iyi bir şekilde kurtulabildikleri uzun zamandır bilinmektedir. Şimdi bir araştırma, ormanda veya parkta haftada sadece üç kez yürümenin stres seviyesini düşürdüğünü gösterdi. Ancak çalışma, stres hormonu kortizolün parçalanmasından sorumlu olan kesin faktörleri belirlemedi.

Ann Arbor (ABD). Michigan Üniversitesi’nden (ABD) bilim adamları, Frontiers in Psychology dergisinde, doğada rahatlamanın insanların stres düzeyleri üzerindeki olumlu etkisini ayrıntılı olarak inceleyen bir araştırma yayınladılar. Çalışmanın baş yazarı Michigan Üniversitesi ekolojisti MaryCarol Hunter’ın belirttiği gibi, bir parkta veya ormanda yürüyüşün insanlar üzerinde olumlu etkileri olduğu uzun zamandır bilinirken, kişinin ne sıklıkta ve ne kadar süreyle dışarıda olması gerektiği daha önce keşfedilmemişti.

Stres , adrenal korteksin daha fazla kortizol hormonu üretmesine neden olur. Uzun vadede aşırı miktarda stres hormonu, diğer erken belirtilerin yanı sıra depresyon, kardiyovasküler bozukluklar, obezite ve zayıf bir bağışıklık sistemi gibi sağlık sorunlarına yol açar. Araştırmaya göre bu sorunların üstesinden gelmek için özellikle stresli kişilerin düzenli olarak doğada rahatlama araması gerekiyor. Sadece 20 ila 30 dakika sonra, Hunter’ın doğal hap dediği şey, karaciğer hormonu yıkar ve stres seviyesi düşer.

Haftada üç yürüyüş

Deney sırasında, çalışmadaki 36 denek haftada en az üç kez doğada en az on dakikalık yürüyüşler yaptı. Kortizol değerleri, çalışmanın başında, kurs sırasında ve sonunda alınan tükürük örnekleri kullanılarak belirlendi.

Katılımcıları normal yaşam tarzlarında gereksiz yere kısıtlamamak için doğa deneyimlerinin tam yerini ve süresini kendileri belirleyebildiler. Ancak, gün içinde yapılması gereken yürüyüşler veya sadece doğada kalma sırasında, deneklerin herhangi bir spor yapmalarına ve akıllı telefonların, telefon görüşmelerinin, konuşmaların veya kitapların dikkatlerini dağıtmasına izin verilmedi.

20 ila 30 dakika yeterlidir

Çalışma, doğada sadece 20 dakika geçirdikten sonra kortizol seviyesinin öncekinden önemli ölçüde daha düşük olduğu sonucuna vardı. Doğada kaldıkları süre boyunca rahatça oturan veya yürüyen test katılımcıları en büyük etkiyi elde etti. Hunter, çalışmanın sonuçlarını, doktorların stresten mustarip hastalara stres seviyelerini doğal olarak azaltmak için eyleme yönelik özel tavsiyeler vermeleri için kanıta dayalı fırsatlar olarak görüyor.

Diğer araştırmalar da benzer sonuçlara ulaştı. 1984 gibi erken bir tarihte, İsveçli bilim adamı Roger Ulrich, bir ameliyattan sonra hasta yatağında doğayı görebilen hastaların ortalama olarak daha az ağrı kesiciye ihtiyaç duyduğunu ve yaralarının daha hızlı iyileştiğini keşfetti. Amerikalı bir çevre psikoloğu olan Marc Berman, 2015 yılında ağaçlı bölgelerde yaşayanların kardiyovasküler hastalık veya diyabetten muzdarip olma ihtimalinin daha düşük olduğunu bulan bir araştırma yürüttü. Japonya’da 2012’den beri bazı üniversitelerde Shinrin-yoku (ormanda yüzme) için ayrı bir araştırma dalı bulunmakta ve bu araştırma hangi faktörlerin sağlık üzerindeki olumlu etkilerini tetiklediğini göstermeye yöneliktir.