Birçok ilaç katkı maddesi biyolojik olarak aktiftir. Bu nedenle yan etkileri tetikleme potansiyeline sahiptirler. Bu özellikle kritiktir, çünkü bu maddeler aynı zamanda gıdalarda, içeceklerde ve kozmetiklerde de sıklıkla kullanılmaktadır ve etkileri insanlarda artabilir.

San Francisco (ABD). Tıbbi etkin madde çoğu ilacın sadece küçük bir kısmını oluşturur. Öte yandan, laktoz ve pektin gibi stabilizatörler, dolgu maddeleri, koruyucular, renklendiriciler ve sindirim sisteminde çözünürlüğü düzenleyen maddeler gibi katkı maddeleri hemen hemen tüm tıbbi ürünlerde hakimdir. Bununla birlikte, bu katkı maddeleri yalnızca biyolojik olarak aktif olmadıklarında, yani ne tıbbi bir etkiye sahip olduklarında ne de insan hücreleri veya diğer biyomoleküllerle etkileşime girmediklerinde kullanılabilir.

San Francisco’daki California Üniversitesi’nden Joshua Pottel’in açıkladığı gibi, “bu maddelerin inaktif olarak sınıflandırılması genellikle yalnızca hayvan deneylerindeki iyi tolere edilebilirliğe veya tarihsel deneyime dayanır.” Pottel’e göre, “ancak bunların nasıl olduğu büyük ölçüde keşfedilmemiş durumda. maddeler moleküllerle etkileşime girer.” Bu nedenle tıp , biyolojik olarak inert olarak sınıflandırılan bir katkı maddesinin aslında insan vücudunda gerçekten biyolojik olarak inert olup olmadığını net bir şekilde değerlendiremez.

3.300 katkı maddesi analiz edildi

Bilimsel dergi Science’a göre, Pottel’in ekibi bu nedenle moleküler etkileşimler için 3.300 ilaç katkı maddesini inceledi. İlk adımda bu, bağlanma yeteneğinin insan hücreleri ve dokusundan alınan 3.000’den fazla proteinle analiz edildiği bir simülasyon aracılığıyla yapıldı. Bilim adamları, bağlar oluşturan ve böylece muhtemelen biyolojik bir etkiyi tetikleyebilecek 69 katkı maddesi buldular. Bu katkı maddeleri daha sonra farklı insan enzimlerine ve hücre kültürlerine maruz bırakıldıkları laboratuvar testlerinde incelendi.

69 katkı maddesinden 38’i biyolojik olarak inaktif değildir.

Laboratuar deneyleri, biyolojik olarak etkisiz olduğu varsayılan 69 katkı maddesinden 38’inin insan proteinlerine bağlandığını ve nispeten küçük miktarlarda bile hücrelerde değişiklikleri tetikleyebildiğini gösteriyor. Pottel’in açıkladığı gibi, “Bilim adamları, özellikle tipik ilaçlarda kullanıldıkları yüksek seviyeler göz önüne alındığında, bu katkı maddelerinin bazılarının ne kadar güçlü olduğuna şaşırdılar.”

Örnek olarak, çalışma yazarları, hücre bölünmesini engelleyen antioksidan propil galatı ve enflamatuar süreçleri kontrol eden ve bağışıklık bastırıcı bir etkiye sahip olan koruyucu butilparaben’i belirtmektedir. Öte yandan, bir antimikrobiyal koruyucu olan timerosal, bir dopamin reseptörüne bağlanabilir ve 3.3 mikromol kadar küçük bir sitotoksik etkiye sahiptir.

Beklenmedik derecede güçlü yan etkiler

Pottel’e göre, “bu nedenle çalışma, birçok ilaçta kullanılan varsayılan olarak aktif olmayan birçok katkı maddesinin biyolojik olarak ilgili enzimler, reseptörler, iyon kanalları ve taşıyıcı moleküller üzerinde in vitro etki edebildiğini göstermektedir.” Bazı katkı maddeleri için, “bu aktiviteler bazılarınınkinden daha güçlüdür. terapötik ajanlar.” Ayrıca, çalışmanın yazarlarına göre, bazı katkı maddelerinin içecekler, yiyecekler ve kozmetiklerde de bulunması nedeniyle etki artabilir.

Katkı maddelerini değiştirin

Bununla birlikte, çalışma sonuçları, katkı maddelerinin aslında insanlarda zararlı yan etkilere neden olduğunu kanıtlamaz, sadece biyolojik olarak ilgili proteinlerle etkileşime girerler. Bu nedenle daha ileri çalışmalar, katkı maddelerinin gerçekten toksik bir etkiye sahip olup olmadığını araştırmalıdır. O zamana kadar, araştırmacılar biyolojik olarak aktif olduğu bilinen tüm katkı maddelerinin aslında inert olan katkı maddeleri ile değiştirilmesini önermektedir. Pottel’e göre, en azından düzenli olarak ilaç almak zorunda olan kişiler için gizli yan etkiler göz ardı edilemez.